Bakteriozy to ogólne pojęcie, którym określamy choroby wywołane przez bakterie. W uprawach kapustnych spotykamy 3 choroby, które określamy mianem bakteriozy. Jest to Mokra zgnilizna wywoływana przez Erwinia carotovora, Czarna zgnilizna kapustnych, której sprawcą jest Xanthomonas campestris oraz Gnicie róż kalafiora powodowane przez Pseudomonas syringae. Jak widać każda z tych chorób ma swojego sprawcę.

Wspólne dla tych chorób są objawy, takie jak czarne wodniste plamy na roślinie, a także zapach zgnilizny. Również cechą wspólną jest ich rozwój, ponieważ bakterie te przeżywają w porażonych częściach roślinnych w przechowalni, w resztkach roślin na polu, w organizmach roślin-gospodarzy, w stawach, strumieniach także w larwach wielu gatunków owadów. Występowaniu chorób sprzyjają wysoka wilgotność powietrza i wysoka temperatura, chociaż do infekcji może dochodzić przy 5-6 ˚C, dlatego wszystkie je można spotkać nie tylko latem, ale też jesienią.

Do zakażenia dochodzi tam, gdzie została uszkodzona tkanka przez zranienia mechaniczne, na skutek żerowania owadów, w miejscach wcześniejszych infekcji wywołanych przez inne patogeny, w miejscach uszkodzeń mrozowych, a także przez przetchlinki, aparaty szparkowe czy hydatody. Zazwyczaj dochodzi do infekcji wtórnych. Tkanki porażone przez Xanthomonas campestris  czy Pseudomonas syringae są atakowane przez bakterie powodujące mokrą zgniliznę.

Często bagatelizujemy udział szkodników w przenoszeniu chorób bakteryjnych z plantacji na plantację czy z rośliny na roślinę. Bakterie mogą być przenoszone przez owady w dowolnym stadium rozwojowym – zarówno przez owady dorosłe, które zwabia na plantacje zapach rozkładających się tkanek porażonych roślin, jak i przez larwy mogące na swoim ciele przenosić bakterie w głąb rośliny. Dlatego też w przypadku kalafiorów czy brokułów zdarza się, że nie widać typowych oznak choroby na zewnątrz, lecz dopiero po przekrojeniu warzywa. Przy ochronie przed bakteriozami ważne jest regularne zwalczanie szkodników.